Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.
Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.
Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.
W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]
Data publikacji: 18.02.2017
W listopadzie 2016 r. Minister Infrastruktury i Budownictwa przedstawił projekt zmian przepisów dotyczących ochrony praw lokatorów oraz mieszkaniowego zasobu gminy. W myśl zaproponowanych przepisów sąd mógł nakazać eksmisję m.in. kobiety w ciąży, obłożnie chorego lub emeryta, a roszczenie o zawarcie umowy najmu po zmarłym konkubencie miało przysługiwać osobie pozostającej faktycznie we wspólnym pożyciu. Po fali krytyki, również ze strony Instytutu Ordo Iuris, Minister przedstawił nowy projekt.
Przedstawiony w listopadzie 2016 r. projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych wzbudził szereg emocji, w tym uzasadnioną krytykę ze strony Ministra Sprawiedliwości oraz Rzecznika Praw Dziecka, a także Instytutu Ordo Iuris.
Proponowane zmiany osłabiały gwarancje dla różnych grup społecznych, w tym m.in.: kobiet w ciąży, emerytów i rencistów, obłożnie chorych. Aktualnie obowiązujący art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego gwarantuje, że sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec m.in.: kobiet w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego, obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej. Wyjątek przewidziany jest dla osób – zaliczających się do jednej z wymienionych grup – które mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany. W krytykowanym projekcie zdecydowano się jednak wspomnianą gwarancję uchylić, wskazując na ryzyko nadużyć.
Instytut Ordo Iuris zakwestionował zaproponowany w projekcie ustawy art. 18b, który dla określonych podmiotów tworzyłby roszczenie o zawarcie umowy najmu lokalu, jeżeli wspólnie z najemcą stale w nim zamieszkiwały w chwili śmierci najemcy. Projektodawca przyznając dodatkowe przywileje osobom pozostającym we „wspólnym pożyciu”, nie dostrzegł ryzyka nadużyć, których obawiał się w przypadku np. kobiet w ciąży.
Instytut Ordo Iuris wystosował pismo do Ministra Infrastruktury i Budownictwa, w którym podniesiono, że w proponowanym kształcie przepis rodził zagrożenie szerokiej interpretacji pojęcia „wspólne pożycie”, a w konsekwencji jego nadużywania, w tym korzystania z niego przez osoby żyjące w konkubinatach i związkach homoseksualnych. Omawiana zmiana otwierała drogę do wykorzystywania uprawnień przynależnych małżeństwu związkom wobec niego alternatywnym i niezinstytucjonalizowanym, co jest w sprzeczności z art. 18 Konstytucji, który stwierdza, że małżeństwo znajduje się „pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej”.
Interwencja Instytutu okazała się skuteczna. Ministerstwo wycofało się kontrowersyjnej propozycji i przedstawiło nowy projekt ustawy o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych oraz niektórych innych ustaw, w którym przedstawione przez ekspertów Ordo Iuris uwagi zostały w całości uwzględnione.
• Wyrokiem z 16 kwietnia Sąd Najwyższy Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii potwierdził, że definicja pojęcia „kobieta” z brytyjskiej ustawy równościowej z 2010 roku obejmuje wyłącznie kobiety biologiczne, nie mając zastosowania do mężczyzn, którzy samookreślają się jako „trans-kobiety”.
• Instytut Ordo Iuris przygotował opinię dla ONZ w ramach raportu tematycznego dotyczącego surogacji i jej wpływu na prawa kobiet i dzieci.
• Rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał opinię w sprawie dotyczącej przedstawionego przez parę mężczyzn żądania uznania za małżeństwo ich zawartego w Niemczech związku.
• Komisja Europejska opublikowała nowy plan działania na rzecz praw kobiet.
• Dokument stanowi kontynuację dotychczasowej polityki unijnej w dziedzinie praw kobiet, szczególnie w aspekcie dążenia do uniformizacji płci.
